श्रीमती रंजना मधुकरराव लसणे
कवितेचा उत्सव
☆ रंजना जी यांचे साहित्य # 84 – आभाळाची प्रीत अनोखी ☆
कशी कळावी धरणीला।
अथांग उंची सोडून येते
रोज सखीच्या भेटीला।।धृ।।
प्रातः समयी बघुनी भास्करा
मनी लालीमा खुलते ग
रोज साजनी दाह साहुनी
ओढ अनामीक जळते ग।
तरीही आणतो रोज नव्याने
चंद्र चांदणे भेटीला।।१।।
मित्र कसा हा आग ओकतो
किती लाही फुटावी देहाची।
मीही बरसतो अवकाळी
मग तुफान वर्षा गारांची।
इंद्रधनुही साद घालतो
या सुखावलेल्या धरणीला।।२।।
नवतीवाणी रोज नटावी
हा शालू नेसुनी ग पाचूचा।
तुला पाहुनी किती झुकावे
नको अंत पाहू या मैत्रीचा।
आभासी हे मिलन आपुले
परी तोड नसे त्या गोडीला।।३।।
© रंजना मधुकर लसणे
आखाडा बाळापूर, जिल्हा हिंगोली
9960128105
≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈
