श्री सुजित कदम
(श्री सुजित कदम जी की कवितायेँ /आलेख/कथाएँ/लघुकथाएं अत्यंत मार्मिक एवं भावुक होती हैं। इन सबके कारण हम उन्हें युवा संवेदनशील साहित्यकारों में स्थान देते हैं। उनकी रचनाएँ हमें हमारे सामाजिक परिवेश पर विचार करने हेतु बाध्य करती हैं। मैं श्री सुजितजी की अतिसंवेदनशील एवं हृदयस्पर्शी रचनाओं का कायल हो गया हूँ। पता नहीं क्यों, उनकी प्रत्येक कवितायें कालजयी होती जा रही हैं, शायद यह श्री सुजितजी की कलम का जादू ही तो है! निश्चित ही श्री सुजित जी इस हृदयस्पर्शी रचना के लिए भी बधाई के पात्र हैं। हमें भविष्य में उनकी ऐसी ही हृदयस्पर्शी कविताओं की अपेक्षा है। श्री सुजित जी द्वारा वर्णित कविता बिखरते हुए संयुक्त परिवारों की पीड़ा बयान करती है। उनके अनुसार नया घर बसाते समय यह चिंता रहती है कि लोग क्या सोचेंगे? यह चिंता कदापि नहीं रहती कि घर के लोग क्या सोच रहे होंगे? लोगों को बताने के लिए झूठे बहाने तलाशे जाते हैं। लगता है संवेदनाएं समाप्त होती जा रही हैं। यदि नए घर में जाना ही है तो संयुक्त परिवार के साथ ही क्यों नहीं? शायद इतने नए घरों के निर्माण की आवश्यकता ही न हो? ऐसी रचना कोई श्री सुजित जी जैसा संवेदनशील कवि ही कर सकता है. प्रस्तुत है श्री सुजित जी की अपनी ही शैली में हृदयस्पर्शी कविता “एकत्र कुटुंब ”। )
☆ साप्ताहिक स्तंभ – सुजित साहित्य #17☆
☆ एकत्र कुटुंब ☆
आजकाल घरांची वाढत जाणारी संख्या बघता काही घरांमध्ये अस्तित्वात असणारी एकत्र कुटुंब पध्दत ही लयाला जाईल की काय असं वाटायला लागलंय.
एकत्र कुटुंबात राहणं त्रासदात्रक वाटू लागलय की काय कळत नाही…,
सतत एकमेंकाशी जुळवून घेणं,एकमेकांची मन संभाळण, ह्याचा उगाचच नको इतका बाऊ करु लागलोय आपण.
अगदी छोट्या छोट्या कारणावरून.. आपण
वेगळ राहण्याचा निर्णय घेऊन मोकळे होतो
आणि मग लोकांनी विचारल्यावर कारण देतो…,
आधीच घर लहान होतं म्हणून..
पोरांना जरा आभ्यासासाठी वेळ मिळावा म्हणून…
हवा पालट.. अशी एक ना अनेक कारण आपल्याजवळ तयार असतात
अर्थात ती आपण नव्या घरात रहायला येण्या आधीच
पाठ करून ठेवलेली असतात..
पण..,
खरं कारण कधी सांगत नाही
तेव्हा आपण आपला आणि आपल्या कुटुंबाचा विचार करतो..
खरं कारण कळल्यावर
लोक काय म्हणतील ह्याचा विचार करतो..
पण..,
हाच विचार आपण वेगळ राहण्या आधी का करत नाही
आपण लहानपणापासून ज्या घरात लहानाचे मोठे झालो..
ज्या घराने,घरातल्या आपल्या माणसांनी आपल्याला लहानपणापासून
संभाळून घेतलं..
त्याच माणसांचा आपल्याला आपण मोठे झाल्यावर त्रास होऊ लागतो..
कदाचित…
मनात नव्या घराला जागा हवी असल्याने
मनातली..,
आपल्या माणसांची जागा आपण नकळतपणे कमी करत जातो..
आपण नव्या घरात राहायला जाण्या आधी जर..
एकदा …
लोकांना काय वाटेल हा विचार सोडून
घरच्यांना काय वाटेल हा विचार केला…
तर घरांची वाढत जाणारी संख्या निश्चित कमी होईल…,
आणि नव्या घरात राहायला जायचंच असेल तर,
एकत्र कुटुंब घेऊनच रहायला जाव…कारण
घर मोठ नसलं तरी चालेल मन मोठ असल पाहिजे…!
© सुजित कदम, पुणे
मो.7276282626
