सुश्री ज्योति हसबनीस
(“Kadamb” is one of the best poems of Ms. Jyoti Hasabanis ji. This poem is in two parts. Yesterday, we published first part of the poem.
You can feel her emotions. In her own words –
I like the aura of that tree as it reminds me of the Krishna – Leela !
Its bloom time is Shrawan .
I used to visit the tree in that period every year and witness the divine beauty n fragrance !)
*कदंब काव्य*२ 
नभांगणी शुक्रतारा
अन् उषेची अधीर साद
संगतीस पहाटवारा
अन् निःशब्द अंतर्नाद ।
मनी रूणझुणणारा
कदंब नाद खुळा
मनी रूमझुमणारा
सुरेल संवाद सोहळा ।
वळे पाऊल नकळत
वाटेवर कदंबाच्या
तरळे आस डोळ्यांत
वाटेवर कदंबाच्या ।
रंध्र रंध्र आतुरले
दैवी गंध अनुभवण्या
सहस्त्राक्ष गात्र झाले
साज अनोखा टिपण्या ।
बावरले मन माझे
झाले व्याकुळ
विद्ध नजर त्याची
नजरेत झाकोळ ।
रोमरोमी भिनलेला
गंध कोणी चोरला
अंगांगी खुललेला
साज कुठे गेला ।
जणू सावळ्यासाठी आसावत
कदंब मनी झुरला
मूक आक्रोश त्याचा
पाकळी पाकळीतून स्त्रवला ।
खच पाकळ्यांचा तळी
अन् गतवैभवखुणा अंगांगी
सावळ्याचे फोल स्वप्न मनी
अन् मूक रूदन सर्वांगी ।
संवाद अबोल साधत
घायाळ कदंब उभा
पुनर्भेटीचे मज वचन देत
निस्तब्ध कदंब उभा ।
© ज्योति हसबनीस
