विविधा
☆ खूप छान वाटतयं….लेखक अज्ञात ☆ प्रस्तुती – श्री संतोष म्हैसकर ☆
बालपणी ज्यांना चिऊ काऊ चे घास भरवले,
आज ते मला, आई खाऊन बघ छान आहे, म्हणून
आपल्या घासातला घास भरवतात..
खूप छान वाटतय..
इवल्याशा पाठीवरचं दप्तर मी उचलून घेई,
आज माझ्या हातातले ओझे उचलायला धावत येतात..
खूप छान वाटतय..
ज्यांची बोटं धरुन अक्षरांशी ओळख करून दिली,
आज ते माझी नवीन टेक्नोलॉजीशी ओळख करुन देतात..
किती मजा वाटते आहे..
ज्यांना हात धरुन रस्ता ओलंडला,
आज ते माझा हात धरुन रस्ता ओलंडतात,
हातांची अदलाबदल कधी झाली कळलंच नाही..
पण खूप छान वाटतय..
चालताना उड्या मारु नकोस रे पडशील, असं म्हणणारी मी..
आणि आज, आई हळू पुढे खड्डा आहे म्हणणारे ते,
एवढा प्रवास कधी झाला कळलंच नाही..
पण खूप छान वाटतय..
रिक्षाने जाताना त्याना आतल्या बाजूला बसवणारी मी..
आज जागा केव्हा बदलल्या समजलंच नाही..
पण खूप छान वाटतंय
प्रयत्न करून बघ, शिकवलंय ना मी तुला, असे म्हणणारी मी आणि आज… सोपंय ग, एकदा शिकलीस की येईल तुला, असे सांगणारे ते….
किती गम्मत वाटते आहे..
ज्यांचा बरोबर बडबड गीते आणि छान छान गोष्टी ऐकल्या, आज ते आई हे गाणं ऐकलंस का, बीट्स आवडतील बघ तुला ,असं म्हणतात तेव्हा काय सांगू काय वाटतं….*
लय भारी वाटतंय..
शाळेच्या पिकनीकला जाताना, बस मध्ये बसवून देणारी मी आणि आज मी प्रवासाला जाताना मला बस मध्ये बसवणारे ते..
शब्द तेच, काळजी तीच, भूमिका बदलल्या
किती मस्त वाटतय.|
त्यांना काही होत असेल तर, घाबरणारी मी आणि मला जरा बरं नसलं तर, कासावीस होणारे ते..
किती कृतकृत्य वाटतंय..
लहानपणी त्यांचा अनाठायी हट्ट कसा चुकीचा आहे, हे सांगणारी मी, आज माझे एखादे मत कसे चुकीचे आहे हे माझे मन न दुखावता मला पटवण्याचा प्रयत्न करतात..
किती अभिमान वाटतो..
मुले घरात दिसली नाहीत तर, कासावीस होणारे बाबा आणि आज, हे काय, बाबा अजून आले नाहीत म्हणणारी मुलं..
परत शब्द तेच, काळजी तीच, भूमिका कधी बदलल्या समजलंच नाही..
इवलेसे गळ्यात पडणारे हात, आज आधार द्यायला खंबीर झाले..
खूप छान वाटतंय..
नकळत संस्कार घडले,
नकळत भूमिका बदलल्या,
नकळत त्यांच्यात एक संवेदनशील पती आणि हळूवार पिता आकार घेऊ लागला..
खूप धन्य वाटतंय..
प्रस्तुती – श्री संतोष म्हैसकर
≈संपादक–श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈
