सुश्री शीला पतकी
कवितेचा उत्सव
☆ “आई छे मम्मी…” ☆ सुश्री शीला पतकी ☆
(आदरणीय कवी यशवंत.. यांचे स्मरण करून🙏)
☆
मम्मी म्हणून कोणी आईस हाक मारी
ती हाक येईकानी मजहोय शोककारी
*
नोहेच हाक माते मारी कुणी कुठारी
आई कुणा म्हणू मी मम्मीच दारी दारी
*
ही न्यूनता भाषेची चित्ता सदा विदारी
ती माया तू मराठी केलीस काग परकी
*
जाडे भरडेच लुगडे ते केस बांधलेले
अन भव्य त्या कपाळी ते चंद्र सूर्य कोरलेले
*
सारेच लुप्त आता गाऊन घाली मम्मी
ते केस कापलेले अन गंध ना कपाळी
*
शाळेतून घराला येई भुकेजला मी
मोबाईल हाती म्हणते तू थांब दोन मिनिटे
*
मिनिटात दोन मज पुढे ती ठेवील न्यूडल वाटी
अन रिअलच्या रसाचा लावेल ग्लास ओठी
*
मी पोरंका बिचारा काही पडेना ताटी
तुळशीपुढे आता ती लावे न सांजवाती
*
उष्ट्या तशा मुखाच्याघेईन ती हो पापा
म्हणते आजीसच आताहे हायजिनिक नाही
*
चारा मुखी पिलांच्या चिमणी हळूच देई
गोठ्यात वासराना या चाटतात गाई
*
वात्सल्य हे पशूंचे मी रोज रोज पाही
भित भित माझ्या खोलीत झोपी जाई
*
आई मला हवी तू घे जवळी ना जरागे
आई हवी मला ती मम्मी नकोच बाई!!
☆
© सुश्री शीला पतकी
माजी मुख्याध्यापिका सेवासदन प्रशाला सोलापूर
मो 8805850279
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
