वाचताना वेचलेले
☆ फुलका कठीण नसतोच मुळी !! ☆ संग्राहिका – सुश्री प्रतिभा तळेकर ☆
त्या दिवशी रात्री मी स्वैपाक करताना माझा छोटा मुलगा जवळ उभा राहून पहात होता.
मी छोटासा फुलका लाटून तव्यावर टाकला, आणि एकदा परतून भाजून घेतला.
तोवर दुसरा लाटून तयार होताच. एका हातात पकड घेऊन तवा उचलला, आणि फुलका चिमट्याने त्यावर धरला, लगेच तो फुगून आला.
मुलगा आश्चर्याने म्हणाला “झाला पण फुलका? इतका सोप्पा ??”
मी म्हणाले, “हो, कठीण नसतोच मुळी फुलका.”
खरं तर सगळा स्वैपाकच मुळी सोप्पा असतो . कठीण असतं ते—-
तो रोज रोज करणे, ^दिवसातून^ अनेक वेळा ओट्याशी झुंजत उभे राहणे, आपल्या मूडचा, मनःस्थितीचा ,आजारपणाचा, दुखण्याचा कशाकशाचा विचार न करता अचूक आपली भूमिका निभावत, भयंकर उकाड्यात देखील शेगडीजवळ न कंटाळता लढत देणे .
सगळे संपले असे वाटत असतानाच, ऐन वेळेवर नव्याने कणीक मळून चार पोळ्या जास्त कराव्या लागणे. स्वैपाकघर आवरून ठेवल्यावर ‘ संपली एकदाची दगदग आतापुरती ‘ असे वाटत असतानाच… बैठकीतून ”आज जेवूनच जा “चा पुरुष मंडळींनी पाहुण्यांना केलेला आग्रह हसून साजरा करणे आणि तडक बिनपगारी overtime करणे आणि हे करीत असताना प्रत्येकाची भाजी, तिखट, चटणीची ^वेगळी आवड^, आणि ^तर्‍हा^ समजून घेऊन, त्यानुसार जास्तीत जास्त मने सांभाळत खपणे.
बरे एवढे करून भागेल तर कसले स्वैपाकघर? म्हणून सगळा जीव निघून गेल्यावरही ओटा, शेगडी, भांडी सगळे घासून पुन्हा लख्ख करून ठेवणे आणि – इतक्या मेहनतीला साधा कुणी thank you चा उच्चार ही न करता, साधी पुढली ताट देखील न उचलता निघून जाणे.
भरीस भर म्हणून ‘ ह्यात कोणते जग जिंकले?? स्त्रिया असतातच स्वैपाक आणि घरकाम करण्यासाठी टाइप ‘ अशी सामाजिक मान्यता असणे..
आणि हे सगळे, शिकल्यासवरल्या स्त्रिया आहात म्हणून बँक, शाळा, नोकर्‍या, उद्योग, असे उत्पन्नाचे मार्ग अवलंबत राहून, आणि मीठ- मसाला, नातेवाईक, सण समारंभ अशा इतर अनेक जास्तीच्या गोष्टी सांभाळून, फिरून ओट्याशी दोन हात करीत न कुरकुरता उभे राहणे.
^कामवाल्या बाईला^ निदान पगार तरी देतात, ^घरच्या बाईला^ तर तेवढीही किंमत नसते.
अरे —-
* फुलका कठीण नसतोच मुळी—-
——————– कठीण असतो तो स्त्री जन्म .*
(खूप साऱ्या स्त्रियांचे मनोगत …)
संग्राहिका – सौ. सुनीता पाटणकर
≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈
