Tag: #मराठी-कथा

सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे         ☆ जीवनरंग ☆ अनुवादित लघुकथा – कठपुतली ☆ सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे ☆  "मम्मी, काल आमच्या शाळेत कठपुतलीचा खेळ दाखवला," जमिनीवर बसून वहीत ड्रॉइंग काढत असलेली पारंबी म्हणाली. "अरे वा, काय काय दाखवलं?" गाईला चारा घालून परत घरात येता येता मम्मीने विचारलं. "अगं ए, गाईला चारा-पाणी देऊन झालं असेल तर जरा इकडे ये, आणि माझे पाय दाबून दे," कॉटवर आरामात लोळत पडलेल्या नवऱ्याने हुकूम फर्मावल्यासारख सांगितलं. "सगळं दाखवलं मम्मी--- त्या बाहुल्यांनी विहिरीतून पाणी काढून घरात आणून ठेवणं, चुलीवर स्वैंपाक करणं, मुलांना आंघोळी घालणं, कपडे धुणे, इस्त्री करणं --- सगळं सगळं दाखवलं---" काढलेलं चित्र रंगवता रंगवता पारंबीने सांगितलं. "कसा वाटला तुला तो कठपुतलीचा खेळ?"--- नवऱ्याच्या पायापाशी बसून आता ती बायको त्याचे पाय चेपायला लागली होती. "खूपच छान", पारम्बी उत्साहाने सांगायला लागली. "दोऱ्यांचे एक एक टोक खेळ दाखवणाऱ्या त्या माणसाच्या बोटांना बांधलेले होते, आणि दुसरी टोके त्या बाहुल्यांच्या अंगावर बांधलेली होती. तो माणूस त्या बाहुल्यान्ना इशारा केल्यासारखा बोटं हलवतो, आणि मग त्या बाहुल्यांचे अंग हलायला लागते. मग तुम्ही तुम्हाला जे पाहिजे ते त्यांच्याकडून करून घ्या. उड्या मारायच्या,...

सौ. शशी नाईक-नाडकर्णी ☆ जीवनरंग ☆ मिस् जोकर – भाग-4 ☆ सौ. शशी नाईक-नाडकर्णी ☆  खरंच मला आश्चर्य वाटलं ते वीस वर्षांपूर्वीची टवळी, बेजवाबदार, आई वडिलांच्या डोक्याला ताप देणारी, भावंडाच्या, मित्रमैत्रिणीच्या खोड्या काढून त्यांना हैराण करणारी शैतान मिस जोकर हीच का ती? तिचे आता वेगळंच रूप मी पहात होते. सारं हॉस्पिटल, स्टाफ,  पेशंट, त्यांचे नातेवाईक हिला देव मानत होते. कोणाला आर्थिक तर कोणाला मानसिक मदत, कोणा पेशंटसाठी गरज असेल तर रात्री जागरण कर, कोणा पेशंटच्या नातेवाईकांची राहण्याची, जेवणाची तात्पुरती सोय कर. हेच तिचं काम ह्यातच तिला समाधान. हेच तिचं सुख. मग लग्न कार्य हवं कशाला? हे तिचं म्हणणं. कामात चोख, हुशार,चटपटीत, अपार मेहनत घेण्याची तयारी. त्यामुळे डॉक्टरांचा पण उजवा हात. डॉक्टर वेळ प्रसंगी तिच्यावर हॉस्पिटलची  जबाबदारी टाकून सेमिनारला, बाहेर फिरायला, बिनधास्त जात होते. डिग्री नव्हती पण कामात डॉक्टराच्या इतकीच अनुभवाने, वाचनाने निष्णात झाली होती. हाताला यश पण चांगले  होते. डिलिव्हरीसाठी लांबून लांबून स्त्रिया हिच्या धीरावर हॉस्पिटल मध्ये येत होत्या. कर्णोपकर्णी तिची कीर्ती वाढलेली. त्यामुळे डॉक्टर तिला दुसऱ्या हॉस्पिटल मध्ये पाठवयाला तयार...

सौ. शशी नाईक-नाडकर्णी ☆ जीवनरंग ☆ मिस् जोकर – भाग-3 ☆ सौ. शशी नाईक-नाडकर्णी ☆  ही मिस् जोकर अग इतकी सोन्यासारखी पोर. हो मी पोरच म्हणते माझी तिला.स्वतःच्या कुटुंबासाठी झिजली. भावाला शिकवले. परदेशी पाठवले. तो गेला तो गेलाच. लग्न केले. तिकडेच स्थायिक झाला. बहिणीचे मोठ्या घरात सालंकृत कन्यादान केले. दोघेही आपापल्या संसारात सुखी आहेत. पण आईबापांकडे बघणार कोण? आहे मिस जोकर. हक्काची सगळ्यांसाठी राबणारी तिचा विचार कोण करतो? आई आज दीड वर्ष अंथरुणात. तिचं सगळे करुन ही आपली ड्युटी हसतमुखाने करते. कधी उशीरा येणं नाही कि लवकर जाणं नाही. हॉस्पिटल मध्ये सगळ्यांना हवीहवीशी वाटते. अर्धे अधिक पेशंट औषधापेक्षा हिच्या बोलण्यानेच सुधारतात. त्यांच्या नातेवाईकाना  धीर मिळतो. मध्यंतरी  दोन, तीन मानसिक रुग्ण केवळ आणि केवळ हिच्यामुळेच सुधारुन ठणठणीत होऊन घरी गेले. विनोद धमाले म्हणून एक मुलगा चांगला शिकलेला, चांगल्या हुद्यावर नोकरीला. तुमच्या भाषेत व्हेलसेटल. डिप्रेशन मध्ये होता. हिच्यामुळे सुधारुन खडखडीत बरा झाला. त्याचे आई वडील इतके खुश झाले. हिची वागणूक, चालचलन बघून हिला मागणी घातली. पण हिचे आपले 'मला लग्न करायचं नाही. रुग्णाची...

सौ. पुष्पा चिंतामन जोशी  ☆ विविधा ☆ श्वान प्रेम – भाग – 2 ☆ सौ. पुष्पा चिंतामन जोशी ☆  एकदा यूरोपच्या प्रवासात पॅरिस हून लंडनला जाताना इंग्लिश खाडी खालून जाणाऱ्या रेल्वेने प्रवास करायचा होता. त्यावेळी पॅरिस स्टेशनवर आम्हाला आमच्या सामानासकट उभ करण्यात आलं. 5 सात तगडे, कडक युनिफॉर्म मधील पोलीस भल्यादाडग्या उग्र कुत्र्यांना घेऊन आले. त्यांचं बोलणं नीट कळायच्या आधीच त्यांनी हातातल्या कुत्र्यांच्या साखळ्या सोडल्या. गाईडने सांगितलं होतं की तुम्ही शांत उभे राहा. ते कुत्रे काही करणार नाहीत. तरीही ते कुत्रे,सामान आणि आम्ही यांचं आक्रमकपणे चेकिंग करायला लागल्यावर, माझं काळीज बाहेर येऊन यूरोप यात्रे ऐवजी माझी जीवन यात्रा पूर्ण होणार असं मला वाटलं होतं. देवांच्या गाई राक्षसांनी पळवून नेल्यामुळे त्या सोडवून आणण्यासाठी इंद्र देवांना सरमा नावाच्या कुत्रीने मदत केल्याची गोष्ट लहानपणी वाचली होती. श्री दत्तगुरू भोवती चार कुत्रे दाखविलेले असतात. त्याना वेदांचे प्रतीक  मानले जाते. छत्रपती शिवरायांच्या वाघ्या कुत्र्याची कथा सर्वांना माहित आहे. विशिष्ट ट्रेनिंग दिलेले कुत्रे गुन्ह्यांचा शोध लावण्यासाठी पोलिसांना मदत करतात. लष्कराकडे ही असे श्वानपथक असते. हे आणि आणखी असेच...

सौ. शशी नाईक-नाडकर्णी  ☆ जीवनरंग ☆ मिस् जोकर – भाग-2 ☆ सौ. शशी नाईक-नाडकर्णी ☆  स्वागतिकेला विचारले, " मिस् जोकर कोण, कुठे ,कधी भेटेल मला? काका कुठे आहेत आता?" ती म्हणाली, "आमच्या मुख्य  नर्स म्हणजे 'मिस् जोकर'.आता येतील ड्युटीवर इतक्यातच.येताना काकांना पण घेऊन येतील.फार प्रेमळ, उत्साही, परोपकार आणि मुख्य म्हणजे विनोदी आहेत.त्या आपल्या विनोदाने, मस्करी ,मज्जा करुन पेशंटचे अर्धे आजार बरे करतात आणि त्यांच्या नातेवाईकांचं  अर्धे टेन्शन." इतक्यांत "Good morning everybody" म्हणत एक चाळीशीची एक गोरी, सडसडीत, हसतमुख बाई काकांबरोबर येताना दिसली. हीच ती माझी आणि स्वागतिकेची 'मिस जोकर.' मला बघितल्यावर चक्क मला तिने मिठीच मारली. तिला जुनी ओळख पटली. जवळपास पंधरा वर्षानी आम्ही भेटलो. मला म्हणाली, "मी वाॅर्ड मध्ये रोजची फेरी  मारुन येते. सगळे पेशंट बघून येते. मग निवांत आपण बोलू या." मी काकांना विचारले "काय काका, काल कुठे होतात तुम्ही?" काका म्हणाले ''काल तुम्ही सगळे गेलात.पण मला तुमच्या काकूंना सोडून जायला मन तयार होईना. मग बसलो इकडेच. नाहीतरी घरी जाऊन भुतासारखा हिच्याशिवाय  एकटा रात्र कशी काढणार? पण रात्री ह्या मुख्य नर्स बाई आल्या....

सौ. शशी नाईक-नाडकर्णी  ☆ जीवनरंग ☆ मिस् जोकर – भाग-1 ☆ सौ. शशी नाईक-नाडकर्णी ☆  लहानपणापासून तिचा खोडकर स्वभाव.त्यामुळे भावंडांचा,आईबाबांचा कोप,चोप असा भरपूर प्रसाद खाल्ला आहे तिने. शाळेत पण तीचं परिस्थिती पण बाकीचे तिचे गुण खूप चांगले. प्रेमळ, मायाळू, सतत कोणालाही मदत करायला पुढे, अभ्यासात हुशार घरीदारी त्यामुळे सगळ्यांची लाडकी हवीहवीशी.पण टिंगल टवाळीच्या स्वभावामुळे फारशी जिवाभावाची अशी कोणी तिला मित्रमंडळी लाभली नाही. आणि तिच्या ह्याच चेष्टेखोर स्वभावामुळे आम्ही तिला' मिस् जोकरच' म्हणू लागलो. तेव्हाच मेरा नाम जोकर राज कपूरचा चित्रपट जोरात चालू होता. ती पण खूष होती ह्या नावावर. पुढे काॅलेजमध्ये गेली पण मूळ स्वभाव कुठे जातो? तिकडे तर टिवल्याबावल्यानाआणखीनचं रान मोकळे. प्रोफेसर पासून सगळ्या मुलामुलींच्या टिंगल टवाळी कर त्यांच्या जोड्या लाव. त्यांना हैराण कर. हळूहळू सगळे पांगले. कोण शिक्षणासाठी परदेशी गेले तर कोणाला नोक-या लागल्या. कोणाच्या बदल्या झाल्या. सगळे आपापल्या आयुष्यात मग्न झाले. मधे  कोणाच्या लग्न कार्यात किंवा  अडीअडचणी ला शक्य झाले तर सगळे जात होते. भेटत होतो. मध्यंतरीच्या काळात ह्या 'मिस् जोकर'चा संपर्क नव्हता. तो दिवस 29 मार्च इयर एंडिंग बॅंकेत...

श्रीमती उज्ज्वला केळकर ☆ जीवनरंग ☆ सन्मानचिन्ह ☆ श्रीमती उज्ज्वला केळकर☆  बर्‍याच दिवसात शरद भेटला नव्हता. आज वेळ होता म्हणून त्याच्याकडे गेलो. शरद माझा जिगरी दोस्ती. शाळेपासूनचा. नेहमी काळ्यावर पांढरे करत असतो. अलीकडे साहित्य क्षेत्रात त्याचे चांगले नाव होऊ लागले आहे. त्याच्या घरात गेलो आणि दिवाणखान्यातील शो-केसने लक्ष वेधून घेतले. तिथे दहा-बारा साहित्य संस्थांनी दिलेली सन्मानचिन्हे व्यवस्थित मांडून ठेवलेली होती. मी थोडसं रागावूनच शरदला विचारलं, ‘अरे, इतक्या वेळा तुझा सन्मान झाला, तुला इतके इतके पुरस्कार मिळाले, एकाही कार्यक्रमाला तुला दोस्ताला बोलवावसं वाटलं नाही? आम्ही आलो असतो, टाळ्या वाजवायला.’ तो म्हणाला, ‘कार्यक्रम झालाच नाही.’ ‘म्हणजे?’ आता चकीत व्हायची वेळ माझी होती. ‘हे सन्मानचिन्ह बघ.’ त्याने एका मोमेंटोकडे बोट दाखवलं. अक्षर साहित्य संस्थेने दिलेले सन्मानचिन्ह होते ते. मला काहीच कळेना. मग त्याने कागदाची एक चळत माझ्यापुढे केली.  वरचं पत्र अक्षर साहित्य संस्थेचं होतं. त्यात लिहीलं होतं, ’आपल्या साहित्य सेवेबद्दल आम्ही आपल्याला सन्मानित करू इच्छितो. पुरस्कारात आपल्याला शाल, श्रीफळ, सन्मानचिन्ह व रोख ५००० रुपये दिले जातील. कृपया आपली स्वीकृती लगेच कळवावी.’ ‘मग?’ ‘मी माझी स्वीकृती लगेच कळवली. रात्री संस्थेच्या अध्यक्षांचा फोन आला. ‘आपण...

श्रीमती उज्ज्वला केळकर ☆ जीवनरंग ☆ शारदारमण गिनीज बुकात ☆ श्रीमती उज्ज्वला केळकर☆  गिनीज बुक ऑफ वर्ल्ड रेकार्डकडून येणार्‍या पत्राची शारदारमण मोठ्या आतुरतेने वाट पहात होते. त्यांची इच्छा आहे की पुर्‍या विश्वात सगळ्यात जास्त कविता लिहिणारा कवी या केटॅगरीत त्यांचं नाव नोंदलं जावं. गेल्या वर्षापासून पार्सलद्वारा ते या संस्थेकडे सतत आपल्या कविता पाठवत आहेत. त्यांना पूर्ण विश्वास आहे की एक-न-एक दिवस त्या वर्ल्ड रेकार्डमध्ये त्यांचं नाव नोंदवलं जाईल. साहित्य लेखनासाठी त्यांनी आपलं नाव `शारदारमण' यासाठी घेतलेलं नाही कि त्यांच्या पत्नीचं नाव `शारदा' आहे. ते म्हणतात, ‘कला, विद्या, प्रतिभा यांची देवी `शारदा'  त्यांच्यात रममाण झालीय, म्हणून ते ‘शारदारमण’ आहेत. गांववाल्यांचं त्यांच्या कवितांच्या बाबतीतलं मत वेगळं आहे. ते म्हणतात, ‘त्यांची कविता म्हणजे, शब्दांचा ढीग फेकलेली कचराकुंडी.’ मत शारदारमण उठता-बसता,  जागेपाणी- झोपेतही कविता करतात. एक दिवस ते असे झोपले  कि त्यांच्या तप:साधनेला यश मिळाले. `गिनीज बुक...' च्या वतीने त्यांना एक पत्र मिळाले. त्यात लिहीलं होतं की त्यांचं नाव `गिनीज बुक ऑफ वर्ल्ड रेकार्डमध्ये समाविष्ट केलं जाईल.  ते हर्षविभोर होऊन उठले, परंतु ते जसजसे पत्र वाचत पुढे गेले, तसतसा त्यांचा...

श्रीमती उज्ज्वला केळकर ☆ जीवनरंग ☆ गानसमाधी ☆ श्रीमती उज्ज्वला केळकर☆  हिन्दी भावानुवाद  >>  हिन्दी साहित्य – कथा-कहानी ☆ गानसमाधि ☆ श्रीमती उज्ज्वला केळकर व्यासपीठावरून गाणार्‍या त्या तरुण गायकाचा नावलौकिक दिवसेंदिवस वाढत होता. आत्ताच्या मैफलीत तो बागेश्रीला आवाहन करत होता. ती हळू हळू डोळे उघडू लागली होती. विलंब गतीतील आलापीत आळसावलेली ती, आळोखे पिळोखे देऊ लागली होती. हळू हळू ती उठू लागली. क्षाणाक्षणाला कणाकणाने उमलू लागली. प्रत्येक आलापाबरोबर पदन्यास करू लागली. तानांची बरसात होऊ लागली. ती त्यावर थिरकू लागली. नर्तन करू लागली. समेवरचा तो विलक्षण सुंदर ठहराव. ... गायक रंगून गात होता. श्रोते तल्लीन होऊन ऐकत होते. पाहिल्याच ओळीत बरोबर मध्यावर, गायकाच्याच समोर बसलेले वयस्क गृहस्थ डोळे मिटून बसले होते. गायकाचे लक्ष अधून मधून त्यांच्याकडे जात होते आणि तो थोडा थोडा विचलित होत होता. सरावाने तो गात होता, पण त्याच्या मनात सारखं येत होतं, ’हे असं झोपायचं असेल, तर इथं यायचं तरी कशाला?’ क्वचित त्याला वाटे, ‘आपण गाण्यात कुठे कमी तर पडत नाही ना! कानावर पडत असलेला पेटी-तबल्याचा ध्वनी आणि डोक्यात वळवळणारा हा किडा...