मराठी साहित्य – जीवनरंग ☆ फरिश्ता….भाग 3 ☆ सौ. सुनिता गद्रे
सौ. सुनिता गद्रे
☆ जीवनरंग ☆ फरिश्ता….भाग 3 ☆ सौ. सुनिता गद्रे ☆
मध्येच मी डोळे उघडले. गप्पा थोड्या थांबल्यागत वाटल्या. म्हणून पाहिलं तर अंकलने त्यांचा मोठा ट्रक वजा बॉक्स,-जसा सामान्यपणे सर्व सैनिकांकडे असतो तसा-उघडला होता व एक फोटो अल्बम त्यातून बाहेर काढला होता. मी पुन्हा दुर्लक्ष करून डोळे मिटले. वेगवेगळ्या फोटोबद्दल ते माहिती सांगत होते.
"ये हमारा खेत, ये अम्मा-बाऊजी, अच्छा... ये ना, ये बडे बडे भाई साब ।
"और अंकल ये कौन है?"
"ये मेरा बेटा सचिन और ये उसकी मम्मी।"
"ओह, हाऊ फनी! जवान अंकल, सचिन की मम्मी ने मतलब इस आंटी ने मुँह क्यों ढक रखा है ?...ओ होs हो! आगे की सारी फोटो में भी ऐसा ही है। ....अंकल आपने ऑंटी की मुँहवाली फोटो क्यों नही खिंची ?"....हीsहीsही हसणं आणि मनसोक्त खिदळणं.
हे जरा अतीच होतं.
"सानवी" मी जरा जोरात हाक मारली. तिला खूणेनं आपल्या जवळ बोलावून घेऊन तिला दटावत म्हटलं, "अंकलना त्रास देऊ नको ग."
"जी नही मॅडम, वह क्या मुझे परेशान करेगी? बल्कि बहूत अच्छा लग रहा है उससे बाते करके"...
