Category: कवितेचा उत्सव 2

डाॅ. निशिकांत श्रोत्री 

 कवितेचा उत्सव 

☆ ॥ अनंतस्तोत्र॥  ☆ डाॅ. निशिकांत श्रोत्री  ☆

मार्ग दावी रे अनंता | आज येथे ऐसे अडता ||

अंधःकारी बुडून जाता | दिशा काही दिसेना ||१||

कोण आम्ही कोठुनि आलो | आज येथे ऐसे अडलो ||

काय फळाची आशा राहो |  बूज ती राहीना ||२||

धरणीखाली बीज सापडे | जळे वेढुनि त्यास टाकिले ||

जगतासाठी जीवन दिधले | तुझियाचि कृपे ||३||

बघता बघता अंकुर आला | डोकावूनिया पाहू लागला ||

मार्ग आपुला शोधु लागला | सूर्यप्रकाशी ||४||

दिधले जीवन आदिपासुनी | ठेवुनि त्याची जाण ही मनी ||

घट्ट धरुनिया धरणी ठेवी | मुळीया रूपे ||५||

परोपकारी धरणीचा हा | वसा घेतला वृक्षलतांनी ||

फळे अर्पुनी जगतासाठी  | कृतार्थही जाहले ||६||

दिशा दाविशी रे अनंता | तृणांकुरांना पशुपक्षांना ||

पोरकाच मग मानवचि का | चाचपडे अंधारी||७||

कळत असूनि असा राहिलो | वळता नचही ताठ राहिलो ||

स्वार्था धरुनी अंध जाहलो | असा या जगी ||८||

परमार्थाची आस लागली | मोहाची पण भूलचि पडली ||

मजविण दृष्टी आड जाहली | काही कळेना ||९||

धाव धाव रे भगवंता | कृपाळू होऊन अनंता |

सोडव यातुनिया निशिकांता |  तेजा तव दावून ||१०||

©️ डॉ. निशिकान्त श्रोत्री

९८९०११७७५४

श्री प्रमोद वामन वर्तक

 कवितेचा उत्सव  

पुढल्या वर्षी…!   श्री प्रमोद वामन वर्तक  

(नमस्कार मंडळी !🙏 गणपतीला गावाला गेलेले चाकरमानी मुंबईला परतल्यावर, गावच्या घरात कायम राहणाऱ्या माऊलीच्या मनातील विचार खालील रचनेत मांडायचा प्रयत्न केला आहे !)

दहा दिसांचा सोहळा

उद्या संपन्न होणार,

वाजत गाजत आले बाप्पा

वाजत गाजत जाणार !

          वेळ होता आरतीची

          कानी घुमेल झांजेचा नाद,

          गोडधोड प्रसादाचा मिळे

          पुन्हा पुढल्यावर्षी स्वाद !

जातील परत चाकरमानी

घरी आपल्या मुंबईला,

येतील पुढल्या वर्षी लवकर

सारे बाप्पाच्या तयारीला !

          घर मोठे गजबजलेले

          आता शांत शांत होईल,

          सवय होण्या शांततेची

          वेळ बराच बघा जाईल !

होता उद्या श्रींचे विसर्जन,

रया जाईल सुंदर मखराची,

पण घर करून राहील मनी

मूर्ती मखरातल्या गणेशाची !

© श्री प्रमोद वामन वर्तक

०८-०९-२०२२

दोस्ती इम्पिरिया, ग्रेशिया A 702, मानपाडा, ठाणे (प.)

मो – 9892561086

ई-मेल – [email protected]

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सौ. अमृता देशपांडे

 कवितेचा उत्सव 

🙏🏻 स्मरण 🙏🏻 सौ. अमृता देशपांडे  ☆

ऋषि मुनि गुरुजन संतमहंते

स्वराज्यकर्ते सुराष्ट्र नेते

मातृभूमिचे रक्षण कर्ते

कृषिवल आणि सेवाव्रति ते

वंशजनक अन् स्वकुळ प्रणेते

मातुल आणि श्वशुर पितृ ते

स्मरण तुमचे स्फुरण ठरावे

पळिभर पाणी तुमच्या नावे ll

वाडवडिल अन् प्रियजन सारे

स्वर्गस्थ तुम्ही अगणित तारे

तुमची नीती तुमची कीर्ती

संस्कार ठेवा दिधला हाती

स्मरण तुमचे स्फुरण  ठरावे

पळिभर पाणी तुमच्या नावे ll

पितृदोष अन् ग्रहदोष शांतवे

चुकलो आम्ही तुम्ही क्षमावे

मुलेच तुमची सांभाळुन घ्यावे

आशीर्वादे आम्हां तारावे

स्मरण तुमचे स्फुरण ठरावे

पळिभर पाणी तुमच्या नावे ll

व्हा स्वर्गलोकिचे तृप्तात्मे तुम्ही

भूलोकीचे वारस आम्ही

दीर्घायुष्य अन् अभयचि द्यावे

सुख आनंदे वंशी असावे

आर्त प्रार्थना हीच तुम्हाला

जगणे सारे सुखकारी व्हावे

स्मरण तुमचे स्फुरण ठरावे

पळिभर पाणी तुमच्या नावे ll

© सौ. अमृता देशपांडे 

पर्वरी – गोवा

9822176170

श्री हरिश्चंद्र कोठावदे

 कवितेचा उत्सव 

☆ काजळकाळी रात आतली… ☆ श्री हरिश्चंद्र कोठावदे ☆ 

(वृत्त : लवंगलता, मात्रा : ८+८+८+४)

काजळकाळी रात आतली काजळ झटकत आहे….

नव अरुणोदय नव क्षितिजावर आता उजळत आहे !

भुईत रुजल्या प्राणा फुटला पालव आकाशाचा

खोल आतला जागा निर्झर झुळझुळ वाहत आहे !

पुन्हा नव्याने जन्मे सृष्टी पुनर्जन्म घे दृष्टी

उत्कट अद्भुत सप्तसुरावट प्राणा छेडत आहे !

प्राणामधला प्रहर अघोरी सरता सरता सरला

पाषाणावर माझ्या माझी छिन्नी चालत आहे !

ताठ कण्याचा गर्व परंतू नतमस्तक मी आता

चरणांची त्या दिव्य धूळही साश्रू चुंबत आहे !

समक्ष माझ्या नभांगणातुन किती निखळले तारे

तृणपात्यावर थेंब दवाचे पहाट ढाळत आहे !

घणघण घंटा उत्तररात्री दूर मंदिरी वाजे

दुःख कुणाचे शाप कुणाचा टाहो फोडत आहे ?

© श्री हरिश्चंद्र कोठावदे

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

हरिश्चंद्र कोठावदे

सौ. पल्लवी ऋषिकेश कुलकर्णी

 कवितेचा उत्सव 

☆ एकांत… ☆ सौ. पल्लवी ऋषिकेश कुलकर्णी ☆

(आनंदकंद – गागालगा लगागा । गागालगा लगागा)

एकांत हा मिळावा कोणास ना कळावा

वाटेवरी खुणांचा कोणी न माग घ्यावा

आपापल्या मनाचा घेण्यास ठाव यावा

साकारल्या क्षणांना वेळीच वेळ द्यावा

पाणावल्या सुखांचा आवेग ओळखावा

वाटेवरी खुणांचा कोणी न माग घ्यावा

धास्तावल्या मनाचा हातात हात घ्यावा

हातातल्या उबेचा आधार त्यास व्हावा

त्याच्यातल्या भयाचा अंधार ओसरावा

वाटेवरी खुणांचा कोणी न माग घ्यावा

झोक्यावरी झुलावा वाऱ्यासही छळावा

हा कोणत्या जगाचा कोणास ना कळावा

माझ्यातल्या खट्याळा आनंद हा मिळावा

वाटेवरी खुणांचा कोणी न माग घ्यावा

डोहात डोकवावे  साक्षात मी दिसावे

त्याच्या तळात माझे स्वातंत्र्य मी पहावे

तो शांत डोह आता माझ्या मनी वसावा

वाटेवरी खुणांचा कोणी न माग घ्यावा

मी सावल्या पहाव्या मोठ्या लहान व्हाव्या

त्यांच्यासवे सुखाने खेळास रंग यावा

माझ्याच या सुखाचा सूर्यास मोह व्हावा

वाटेवरी खुणांचा कोणी न माग घ्यावा

काठावरी विसावा अंती असाच घ्यावा

पाठी वळून सारा तोंडी हिशोब द्यावा

सुखावल्या क्षणांना साभार देत यावा

वाटेवरी खुणांचा ठेवा सुरेख व्हावा

© सौ. पल्लवी ऋषिकेश कुलकर्णी 

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈